عاشقانه آرزوهای من

مَن هَمینَم...نَه چشمآ?? آبــے دارَم...نه کفشهآے پآشنِه بُلنَد...

هَمیشِه کَتآنـے مـے پوشَم عِشوه ریختَن رآ خوب یادَم نَداده اَند...

وَقتـے اَز کِنارَم رَد میشوے ، بوے اُدکُلنَم مَستت نمیکُند... .

نگرآ?? پآک شد?? رُژ لَب و ریملَم نیستَم ...

لآک نآخن هآیم اَز هزآر مترے داد نمیزَند.

گآهـے اَز فَرط غُصّه بلنَد دآد میزَنم

خدآیَم رآ بآ تَمآم دُنیآ عَوض نمیکُنم.......

و بَعضـے آدم هآے اَطرافَم رآ هَم بآ تَمآم دُنیآ عَوض نمیکُنم

بَلد نیستَم تآ صُبح پآے گوشـے پِچ پِچ کُنم

" من " اَگر بگویَم دوستَت دآرَم.......

دوست دآشتَنم حَد ومَرزے ندآرَد

مَن خآلِصآنه هَمینَم

هیس…
حواس تنهایی ام را
با خاطرات
باتو بودن
پرت کرده ام…بگو کسی حرفی نزند…
بگذار
لحظه ای آرام بگیرم…

“گـریه” آخـریـن چیزیست کہ بـاقی میمـانـد …

و “بـغـض” یکی مـانـده بہ آخـری …

و “امیـد” پیش از بـغض میتـرکـد .

بچه ها کنکور دارم هی...

آسمان را دوست دارم
زیرا تنها سقفى ست
که زیر آن با تو زیسته ام …

 حالِ من مثل یتیمی ست که هنگام دعا
به فرازِ ” باَبی اَنْتَ وَ اُمّی” برسد